Je bent bijna jarig…

Ik ben mijn mailbox aan het opschonen en kom een mailtje tegen van de kapper… Je bent bijna jarig.

En dan ineens komt het besef. Ja ik ben bijna jarig. En dan? Ik word 40!
Een mooie leeftijd al zeg ik het zelf. Een leeftijd waarvan ik geen enkele twijfel had dat ik die zou halen. Tijd voor een feestje dacht ik.

Een paar maand geleden hadden we bedacht dat we voor onze 40e verjaardag (mijn vriend wordt in oktober 40) misschien wel weer eens naar Disneyland zouden kunnen gaan.
Het is immers al weer even geleden dat we daar geweest zijn en het is toch echt wel onze happy place. 
Iets wat onze bija 6 jarige dochter Catlijn natuurlijk geen enkel probleem vindt.

Alleen nu… Nu is het maar de vraag waar ik mijn verjaardag ga ‘vieren’.

Een feestje geven zoals we hadden bedacht zit er niet in. Misschien zitten we zelfs wel de hele dag op het ziekenhuis voor Patricks eerste chemo.

De onzekerheid maakt me gek, onrustig en zelfs een beetje boos.

Waarom heeft die bestraling toch zo’n enorme bijwerking? Waarom is Patrick nu zo ziek dat het niet eens zeker is dat er deze week met de chemo begonnen kan worden? Waarom is uitgerekend hij ziek geworden? Hij die zo gezond leeft, die zo fit is, of eigenlijk was.
Waarom….?

Een heleboel waarom vragen waar niemand me antwoord op kan geven.
Niemand die me duidelijkheid kan geven.
Niemand die me kan vertellen dat het allemaal wel goed komt.

Die innerlijke autist (of het is gewoon mijn sterrenbeeld)  die graag alles goed geregeld wil hebben en in maart al het verjaardagsfeestje voor haar dochter in november heeft geregeld moet nu alles loslaten.
Alle verwachtingen, alle planningen, alles loslaten.

Krijgt Patrick dinsdag de operatie voor de port-a-cath of moet dat worden uitgesteld?
En als hij de operatie krijgt, hoe gaat het er na?
Gaan ze de chemo starten of duurt dat een week langer?
Op welke dag?
En hoe gaat hij reageren op de chemo?

En dan weer die vraag, hoe en waar ‘vier’ ik mijn verjaardag?

Want ja, ik ben bijna jarig, al zou ik mijn verjaardag heel graag overslaan als dat zou betekenen dat Patrick beter zou zijn. Dat we duidelijkheid hebben en dat ons leven weer zo was als voor 22 juli 2022.

Want ik ben bijna jarig, maar ik heb me nog nooit zo niet bijna jarig gevoeld…