Voorzichtig probeer ik mijn armen te gebruiken en mezelf omhoog te duwen. Oke dit gaat nog. Ik voel mijn armen zeker maar de pijn die ik had verwacht is er (nog) niet. Ja ik voel elke spier in mijn lichaam, maar het had erger gekund.
Gisteren was de dag van de mudmasters. Een dag van grenzen verleggen en een dagvan principes.
Ik ben echt iemand van principes, maar heb ook wel eens iemand horen zeggen: “principes zijn goed, zo lang je ze maar kan betalen.”
En dat is precies wat ik nu zie gebeuren. Nu was dat betalen voor mij in dit geval niet het probleem, want als ik me aan mijn principes zou houden dan zou dat betekenen dat ik mijn geld terug kreeg. Maar voor de organisatie van de Mudmasters was dit wel het geval.
Na mijn mail dat ik mijn deelname wilde annuleren omdat ik niet mee wil werken aan de tweedeling die er nu plaats vind werd ik gebeld. Ze staan met de rug tegen de muur. Meewerken aan maatregelen waar ze totaal niet achter staan, of de vergunning werd ingetrokken. Tja en wat doe je dan als organisatie? Er zitten duizenden euro’s in en wat denk je van al die mensen die net als wij maanden hebben getraind?
Dus besloten ze creatief te worden en konden wij ons op de vrijwilligerslijst laten zetten. Want crew kan altijd naar binnen, zonder ook maar iets te laten scannen.
Dus zo gezegd zo gedaan. Ik had nog enige twijfel, want ook dit ging wel wat verder dan mijn principes, maar ik besloot mezelf dat plezier waar ik al maanden naar uit had gekeken te gunnen.
En wat was dat een goede keus! Wat heb ik genoten.
Vroeg op pad en in de auto gezellig kletsen. Best fijn om iemand in de auto te hebben die ’s ochtends ook al gewoon wakker is en klaar voor een gezellig gesprekje. Aangekomen bij het parkeerterrein begon de spanning wel wat op te komen. Gezonde spanning, ik had er zin aan!
Eenmaal bij de ingang aangekomen konden we inderdaad bij de crew ingang gewoon doorlopen en konden we ons melden bij onze contact persoon. We kregen een bandje en daar gingen we. Deelnemer van Mudmasters.
De sfeer zat er gelijk goed in. Alle crew leden hadden er zichtbaar zin in en ook onder de deelnemers was er totaal geen rivaliteit. Super sfeer en alleen daarvoor zou ik er al vaker naar toe willen.
En dan de start. Een paar mannen weten ons goed op te peppen en let’s go!
De eerste paar obstakels vallen nog mee. Wel gelijk lekker door de modder, maar ja, het heet ook niet voor niets mudmasters.
Dan een Brain frezen, of tenminste dat stond er bij. Ik bereidde me voor op het ergste, maar dat viel reuze mee. Toch nog ergens goed voor dat koude afspoelen na het douchen.
En dan de muur. Hoe dan? We wagen ene poging maar ik kon gewoon echt 10 cm te kort. En dan komen de monkeybars. De monkeybars die de laatste keer zo goed gingen. Ik weet dat ik ze kan, maar deze zijn wel 2 keer zo lang. En deze hebben een bak met water onder zich. Nu ben ik niet zo bang voor het water, maar ik wil het gewoon halen. De bars zitten verder uit elkaar dan wat we getraind hebben en beiden halen we het ongeveer tot de helft. Nat waren we al, maar toch jammer.
Maar we gaan door, nog een aantal kruip obstakels waar die 10 cm die ik bij de muur tekort kwam nu best goed uit kwamen. Heeft toch wel weer zo z’n voordelen dus als je wat kleiner bent dan gemiddeld.
En dan die 10 meter hoge glijbaan. Wat gaaf! Ik keek nog even opzij omdat ik wist dat dit wel de ergste hindernis was voor mijn vriendin, maar daar ging ze. Zonder twijfel, of nou ja, zo zag het er uit! En ik er achteraan. Die adrenaline, zo gaaf! Ik wilde eigenlijk nog wel een keer, maar helaas dat kon niet. En dan ben je al weer bij het einde…. Een sort half pipe waar je op moet rennen.
Naast ons staan 2 vrouwen die het proberen maar het net niet halen. Oei, misschien is het dan toch wat lastiger dan ik dacht.
En dan gaat mijn vriendin, in 1 keer is ze boven. Zie je wel het is haalbaar. En daar ga ik, aanloop nemen en gaan!. Yes, gehaald!!!!
En dat gevoel als je daar bovenop staat, zo gaaf! We did it!!!
Samen hand in hand de finish over! Wat een overwinning! Wat een sfeer! Wat heb ik genoten!
En volgend jaar, dan gaan we weer! Doe je mee?
Liefs,
Annemiek
