Ik voel dat ik mag gaan schrijven. Schrijven over mijn dromen, schrijven over mijn wensen, schrijven over mijn toekomst.
Heel toepasselijk heb ik vanmiddag bij de boerderijwinkel inspiratie thee gekocht. Dus ik zet mezelf een lekker kopje thee en ik begin met schrijven.
Het lijkt alsof mij pen niet meer kan stoppen. Al mijn dromen, al mijn diepe wensen, alles stroomt zonder dat ik er bij na denk uit mijn pen. Ik doe hier geen enkele moeite voor en ik denk niet eens na over wat ik schrijf.
Als ik klaar ben met schrijven lees ik mijn verhaal nog eens door. Het lijkt alsof ik er langer over doe om het te lezen dan om het te schijven. Zo aan mijn handschrift te zien zou dat ook zo maar kunnen. Gelukkig kan ik mijn eigen handschrift redelijk ontcijferen en lees ik een prachtig verhaal. Het lijkt wel een roman, maar het is mijn leven waar het over gaat. Mijn dromen. Mijn doelen en wensen. Mijn toekomst.
Maar wat schrijf je dan vraag je je misschien af?
Speciaal voor jou heb ik een klein stukje geciteerd uit wat op dit moment mijn grote droom is waar ik naar toe werk. Een stukje over hoe een dag in mijn leven er over een paar jaar uit ziet. Een stukje over mijn zielsmissie.
“Het is vroeg in de ochtend, Pat en Catlijn slapen nog en een klein straaltje zon schijnt de camper binnen. Buiten is het stil, ik hoor alleen de vogels fluiten. Het sociale leven is hier nog niet op gang gekomen en ik besluit voor de camper wat yoga te doen en een wandeling door de omgeving .Het is een prachtige omgeving, veel fruit bomen waar je zo vers fruit van kan plukken. Vervolgens zet ik het ontbijt klaar met veel vers fruit hier uit de omgeving wat ik tijdens mijn ochtendwandeling heb verzameld. Het lijkt wel een paradijs, maar niets is minder waar.
We zijn hier met een missie. Vrouwen helpen die het echt nodig hebben. Vrouwen die niet altijd zo behandeld zijn zoals ze verdienen. Vrouwen zoals jij en ik, maar dan met een rugzak.
Na het ontbijt gaan we de vrouwen, voornamelijk moeders, opzoeken. We gaan eerst even lekker samen dansen waarna ik met een aantal vrouwen een 1 op 1 sessie heb. Zowel de moeders als de kinderen hebben in hun leven al veel ellende meegemaakt en onze komst geeft ze hoop op een betere toekomst.
We praten over de dingen die er zijn gebeurd, ze kunnen hun verleden een plekje geven en zijn weer positief over de toekomst.
Na de lunch staat er een les zelfverdediging op het programma met een lokale trainer die ook nadat wij weg zijn een keer per week met deze groep vrouwen samen traint…..
Wat zei ik, klinkt als een roman toch? Maar dit is geen roman, dit is geschreven puur vanuit mijn hogere zelf, vanuit mijn intuïtie. Dit is geschreven zonder dat ik er bij na hoefde te denken. Dit is geschreven vanuit de intentie dat ik wilde zien hoe mijn mooiste leven er uit kan zien. Dit is een kijkje in hoe ik de toekomst voor me zie. Dit is waarom ik nu keihard aan het werk ben. Dit is waarom ik soms nog steeds mezelf een beetje vergeet. Dit is wat ik wil doen, en nog veel meer….
Oh ja en wil je weten waar ik die inspiratie thee vandaan heb? Bij Zuuver in Buurse
