Ken je dat, dat je eigenlijk nodig nieuwe kleding nodig hebt maar dan alleen voor je kind(eren) shopt? Of dat je eigenlijk meer tijd voor jezelf moet nemen, maar je dan weer geen nee kan zeggen tegen de hulpvraag van anderen?
Ik heb nogal de neiging om mezelf weg te cijferen voor anderen. En het gaat steeds beter, maar als het om mijn dochter aan komt kan ik erg moeilijk nee zeggen of eerst voor mezelf kiezen.
Zeker in de situatie waarin we nu zitten. De dansschool is bijna leeg, en FiaFiaFactory begint langzaam op te starten.
Alleen de omzet en het inkomen dat ik gewend ben is er nog niet en ik heb ook geen idee wanneer die gaat komen.
Dit maakt me niet alleen onzeker, het zorgt er ook voor dat ik nog minder voor mezelf kies. Nog minder geld en tijd aan mezelf besteed.
Ja ik volg opleidingen en cursussen om mezelf te ontwikkelen, ja ik ga 1 keer per week lekker uitgebreid in bad.
Maar dingen zoals nieuwe kleding, die stel ik uit. Ik heb het niet nodig zeg ik wanneer mijn vriend er om vraagt terwijl we kleding voor onze dochter aan het bestellen zijn. En tegelijkertijd denk ik aan die ene spijkerbroek die ik net van een vriendin heb gekregen, die nog past en heel is. Die ene spijkerbroek is de enige.
Gelukkig doordat ik zelf ook alle opdrachten mee doe met Gezond en Fit met FiaFiaFactory, of in ieder geval de workouts en we steeds gezonder leven blijf ik afvallen en pas ik langzaam mijn oude kleding weer.
Dus weer mooi een reden om geen geld aan mezelf uit te geven.
Maar eigenlijk is het heel tegenstrijdig. Ook al volgen de mensen het Gezond en Fit traject omdat ze graag gezonder en fitter willen zijn en wat willen afvallen. Eigenlijk gaat het hele programma om zelfliefde, zonder schuldgevoel voor jezelf kunnen kiezen. En toch doe ik dat zelf nog steeds niet.
Ja ik kan tegenwoordig nee zeggen wanneer mensen me om hulp vragen en het komt me niet uit en dan voel ik me ook niet schuldig. Maar geld uitgeven aan mezelf en dan niet voor ontwikkeling, een betere cv, meer kunnen bieden kwa werk enzovoort, dat zit er nog steeds niet echt in.
Dus verzin ik elke keer wel weer een ander excuus om geen nieuwe kleding voor mezelf te kopen en dan maar elke dag in sportkleding te lopen.
En hiermee bedoel ik niet dat die sportkleding erg is, want ik vind het heerlijk. Het zit lekker en ik heb er meer dan genoeg van door 5 jaar verkoop van Zumba kleding.
Maar die normale, dagelijkse kleding die ik stiekem wel meer wil dragen, die koop ik niet voor mezelf.
Vorige week was het nieuwe maan, die stond in het teken van loslaten. En met loslaten ook een nieuwe start. Ik heb toen met mezelf afgesproken dat ik meer voor mezelf zou gaan kopen, ik zou nieuwe kleding kopen en dat kaarten deck dat ik al zo lang wilde.
Maar ja, dan moet er wel geld binnen komen.
En nu is het niet dat we tekort komen hoor. We kunnen gelukkig nog gewoon eten kopen en we hoeven ook niet bang te zijn dat we hypotheek niet meer kunnen betalen. En voor onze dochter (en eigenlijk ook voor mij) is er voldoende te besteden zodat wij nieuwe kleding voor haar kunnen kopen wanneer dat nodig is.
En toch doe ik het niet. Toch kies ik dan niet voor mezelf. Enerzijds heel verstandig want er zijn gewoon dingen die betaald moeten worden en dat heb ik ook gedaan met hetgeen dat ik heb verdiend, maar anderzijds ook omdat ik diep van binnen ergens de overtuiging heb dat ik het niet waard ben om geld aan kleding uit te geven.
Op de een of andere manier heb ik nooit veel geld voor kleding voor mezelf uitgegeven, sportkleding uitgezonderd, maar daarvoor had ik het excuus dat het voor mijn werk was.
En nu zal je denken, de titel van deze blog is “soms helpt het universum een handje” hoezo heb je het er dan over dat je geen kleding voor jezelf koopt.
Nou daar komt die dan. Dat ik nieuwe kleding nodig heb was vanmorgen wel weer eens duidelijk. Ik stond voor de kast, die ene broek die nog heel is en past kan nog wel een dagje en dan moet er nog iets van een trui op.
Ik heb 1 leuke trui in de kast, een paar shirtjes maar daar is het nog net iets te koud voor en dat was het… Dus gaat er op die ene spijkerbroek dan toch maar weer een zumba trui, omdat die leuk is, maar vooral ook omdat ik niks anders heb.
En dus heeft het universum besloten dat ik genoeg heb laten zien dat ik doe wat er van me gevraagd wordt, ik geef mijn inkomsten op om mijn life purpose business op te starten, zonder dat ik weet of het überhaupt gaat lopen. Ik doe wat het universum van me vraagt.
Ik betaal elke rekening vol vertrouwen dat er voor de volgende rekening weer voldoende is zodat ik die kan betalen.
En dus werd ik beloond.
Zo maar uit het niets.
Vandaag heb ik gewoon een kledingbon ter waarde van €250,- gewonnen!!! Gewoon, omdat ik iemand heb aangeraden. Omdat ik met een zogenaamde tag actie op Facebook heb mee gedaan.
Maar vooral omdat ik mijn deel heb gedaan en ik daarvoor word beloond door het universum.
Binnenkort kan je mijn nieuwe ebook aanvragen waarin ik uitleg hoe je het beste kan co-creeren met het universum. Hoe jij je mooiste leven kan leven. Hoe jij er voor kan zorgen dat jouw manifestaties wel slagen.
Benieuwd hoe? Hou dan vooral mijn website en Facebook pagina in de gaten en blijf er in geloven dat het universum ook jou helpt waar nodig, zo lang jij ook maar jouw deel doet.
www.facebook.com/fiafiafactory