Normaal schrijf en post ik mijn blogs gelijk, alleen het was al laat en ik had geen zin meer om mijn laptop op te starten. Dus met een paar uur vertraging mijn nieuwste blog.
Veel lees plezier!
Het is al aardig laat op de avond dat ik dit schrijf. Ik ben de dag aan het overdenken en het enige wat wat ik me kan bedenken is dat ik zo dankbaar ben. Dankbaar voor echt alles.
Mijn leven is alles behalve makkelijk geweest. Sexueel misbruik, scheiding van mijn ouders, verhuizen, letterlijk vluchten voor de toen man van mijn moeder, heel veel verkeerde mensen in mijn omgeving, zo goed als alles kwijt geweest door anderen en doordat ik dat zelf toe liet. En toen ik dacht dat het allemaal de goede kant op ging de diagnose dat ik chronisch ziek ben en ook nog eens dat ik dan wellicht niet zwanger kon worden, in ieder geval niet natuurlijk. En dan natuurlijk 2020 waarin ik bijna alles waar ik zakelijk gezien voor had geleefd kwijt raakte.
En toch ben ik gelukkiger dan ooit. Ik voel me goed, ben trots op mezelf en zelfs op mijn lichaam. Ik heb een geweldige vent en een nog geweldigere dochter.
Het leven lach me toe. Tenminste zo voelt het.
En als je naar de feiten kijkt lijkt dat in eerste instantie niet eens zo.
Mijn dansschool is dicht en gaat niet meer open, online lessen lopen wel maar zijn ook nog niet om over naar huis te schrijven. De verkoop van Zumba kleding is inmiddels een jaar gestopt en mijn inkomen is bijna naar een 0 punt gedaald.
En toch voel ik me goed. Toch ben ik elke dag zo blij en gelukkig dat ik weer wakker kan worden in ons veel te grote bed voor onze relatief kleine kamer. Ik ben elke dag gelukkig dat mijn dochter weer bij me komt en verteld hoe lief ze me vindt.
En ik ben blij en gelukkig met de mensen om me heen.
Waar ik me in het verleden meerdere malen naar beneden liet trekken door negatieve energieën van anderen, ben ik nu degene die anderen mee omhoog trekt. En ook andere mensen met een hoge energie aan trekt.
Het afgelopen jaar heb ik veel mooie mensen mogen leren kennen. Natuurlijk de mensen van de opleiding tot intuïtief coach. Ieder met haar eigen kwaliteiten. Ieder met haar eigen schoonheid.
Sommigen heb ik meer contact mee dan met anderen. Dat is altijd zo en ook in deze groep heb je gewoon met iedereen een andere band.
Maar iedereen is er voor elkaar. Als je iets nodig hebt is er altijd iemand die reageert. Iemand die voor je klaar staat. Waar zie je dat nu nog?
En niet alleen vanuit de opleiding, ook in mijn privé omgeving komen steeds meer mensen die positief in het leven staan. En ja, wanneer je zelf een hogere energie frequentie hebt zal je ook meer mensen met een hoge energie frequentie aantrekken. Like attracts like.
Maar soms komt mijn ego nog weer eens om de hoek kijken.
Verdien ik deze mensen wel? Waarom zouden ze mij helpen? Waarom zouden ze met mij samen willen werken? Waarom zouden ze mij ondersteunen in wat ik doe?
Waarom…. nou daarom.
Jaren lang, eigenlijk mijn hele leven heb ik gegeven. Ik stond altijd voor alles en iedereen klaar en als ik een keer wat had dan stond ik er alleen voor.
Mooi voorbeeld was de vervanging van mijn lessen tijdens mijn zwangerschap. Ik dacht alles goed geregeld te hebben en uiteindelijk is er maar 1 iemand geweest die haar afspraken en nog veel meer dan dat is nagekomen. Uiteraard is zij een van de mensen die nu nog steeds in mijn leven is en belangrijker is dan ooit.
En nu, steeds meer mooie en lieve mensen trek ik aan.
Sommíge oude vriendschappen worden nieuw leven in geblazen omdat we toevallig allebei bezig zijn met hetzelfde.
Anderen komen (terug) in je leven en bieden je zo veel meer dan alleen een oppervlakkig contact.
En dan vandaag, zo maar uit het niets krijg ik een berichtje van iemand die een sessie wil, iemand die ik niet ken, maar waarvan ik zo voel dat ik haar kan helpen. Dus gelijk een sessie ingepland. En daarna… ik kan er nog steeds niet over uit.
Een geweldige vrouw, inmiddels echt een goede vriendin geworden schrift een blog. Een blog over het traject dat ze bij met volgt, gezond en fit. Zo maar, omdat ze het zo’n mooi traject vind. Niet omdat ik het heb gevraagd, maar gewoon omdat ze het me gunt.
En dan denk ik weer, waar heb ik dit aan verdiend?
Mijn verleden heeft mijn vertrouwen in mensen beschadigd, maar stukje bij beetje komt dit terug. Ik laat weer mensen toe en zie wat voor geweldige mensen er mijn leven binnen wandelen.
Als moeder die met haar dochter naar een peuterdansles komt en vervolgens 2 jaar later echt een vriendin is geworden.
Een collega met wie we op de alles eerste opleidingsdag samen werden gezet in de zoom en waarmee ik nu een super leuke samenwerking heb.
Andere collega’s met wie ik ruil sessies kan doen.
Het kan niet op!
En daarom ben ik dankbaar.
Dankbaar voor alle lessen die het leven mij heeft gegeven en nog gaat geven. Alle mensen die mijn leven zijn binnen gekomen en ook de mensen die weer zijn gegaan.
De kansen die ik heb gecreëerd op de momenten dat het even tegen zat. De stappen die ik heb durven nemen. En niet te vergeten mijn lieve vriend die dit ook mogelijk maakt. Die mij de mogelijkheid geeft om mijn bedrijf op te bouwen, zonder druk, zonder stress en me gewoon steunt in alles wat ik doe. Zonder gemopper de financiële lasten draagt (hoe lastig ik dat ook vind) en het gewoon maar even doet.
Kortom, ik ben dankbaar voor het leven en dat wilde ik gewoon graag even met je delen❤️
