Beetje gekke titel misschien, maar onderstaande tekst was bedoeld als een korte promotie voor mijn aankomend webinar. Alleen doe ik alles op gevoel en dus werd deze tekst geen promotie verhaal, maar een stukje van mijn verhaal…
Zwanger worden, voor veel vrouwen is dit een droom van jongs af aan.
Voor mij persoonlijk niet, ik wilde geen kinderen dacht ik… tot dat rond mijn 30e toch die biologische klok ging tikken…
En dan… stoppen met de pil en dan ben je zo zwanger, dacht ik. Of tenminste dat maakte ik mezelf wijs. Want achteraf weet ik dat het “geen kinderen willen” een stukje zelfbescherming was, omdat ik diep van binnen zo bang was dat het niet ging lukken, dat ik er dan maar beter niet aan kon beginnen. Want met alles wat ik doe is het : ik doe het goed of ik doe het niet.
Maar ja dan toch die klok hè… hoe goed ik mezelf toch wilde beschermen, dat gevoel kon ik niet onderdrukken en ik wilde toch proberen om een kind te krijgen.
Dus stoppen met de pil is stap 1, vanaf toen ging het bij ons best snel allemaal. En voordat je gaat juichen dat je blij bent dat ik snel zwanger was, dan moet ik je teleurstellen.
Wat wel snel ging was het hele proces om een poging te doen om zwanger te mogen worden.
Want nog geen maand na het stoppen met de pil kwam ik met extreme pijn ’s avonds laat bij de huisartsenpost. De pijn was zo extreem dat ze gelijk besloten hebben om mij te opereren. Dus met een spoed operatie hebben ze een grote cyste weg gehaald die op mijn eierstok zat.
De volgende ochtend vertelde de Gynecoloog wat zijn bevindingen waren, conclusie ik had endometriose.
Huh wat heb ik dacht ik? Ik had echt geen idee wat het was, en dat voor iets waar naar schatting 10% van de vrouwen in Nederland last van heeft, of nou ja, 10% van de vrouwen heeft deze diagnose gekregen, maar als ik om me heen kijk en luister vrees ik dat het er veel meer zijn.
Maar goed, ik was dus ziek. Ik, iemand die nooit ziek was, die altijd maar door ging en ineens kreeg ik te horen dat ik chronisch ziek was. Dat was wel even slikken. Want hoe kan je van nooit ziek naar chronisch ziek gaan? Zo ineens?!?
En nu? Want hoe lang heb ik dit dan al? En kan ik er wat tegen doen? Zo veel vragen, maar de voornaamste vraag kwam van de Gynecoloog: Heb je een kinderwens?
Nou ja die hebben we. Dus we zijn gelijk doorgestuurd naar de fertiliteitskliniek. En daar zaten we dan, nog geen 2 weken naar mijn operatie en diagnose in de Fertiliteitskliniek in Hengelo. Op zich een fijne plek, met name omdat iedereen die daar zit met een soortgelijk probleem daar zit. Maar toch…. Het ergste op dat moment vond ik misschien nog wel dat we gelijk bij dit eerste bezoek oude bekenden tegen kwamen. Waarom ik dat zo erg vond op dat moment snap ik nu eigenlijk niks van, want iedereen die daar zit heeft een probleem met het krijgen van kinderen.
Na een aantal onderzoeken en cyclus monitoring was de conclusie: Natuurlijk zwanger worden gaat je niet lukken, dus we gaan over op IVF.
Huh?!? Wat?!?. Nog maar net ben ik gestopt m et de pil en nu gaan we over op IVF? Omdat MIJN eileiders zo verstopt zitten dat daar niks meer door kan en natuurlijk zwanger worden er gewoon niet in zat voor mij.
En voor iemand die altijd haar eigen zaakjes wil regelen was dit toch wel even een dikke tegenvaller.
Want het was MIJN schuld dat we niet op een natuurlijke manier kinderen konden krijgen. Zo voelde ik dat en zo voel ik dat nog steeds, al kan ik het nu wel beter relativeren. Lieve reacties van mijn vriend als:”maar het is ons probleem, want we zijn samen” hebben tot op de dag van vandaag geen troost geboden, hoe goed bedoeld ook.
Wat wel troost heeft geboden zijn de sessies die ik heb gehad met mijn coach en teacher. Dezelfde sessies die ik nu aan anderen mag geven. Hierdoor heb ik ingezien dat ik enerzijds dit misschien zelf gemanifesteerd heb, maar anderzijds heb ik dit al in mijn onderbewuste meegekregen toen ik nog bij mijn moeder in de baarmoeder zat.
Even fast forward, uiteindelijk is het goed gekomen en hebben we (met een beetje hulp) een prachtige dochter mogen krijgen. En ze is precies zoals ik gehoopt had dat ze zou zijn. Dus beter kon niet. Elke dag geniet ik van haar en ben ik zo dankbaar dat zij in ons leven is gekomen.
En wat nog beter is, de beperkende overtuiging (zoals dat in jargon heet) heb ik bij mijn dochter door mijn werk als Intuitief coach al kunnen verwijderen en ik weet zeker dat wanneer zij zo ver is, dat dit in ieder geval geen belemmering meer mag opleveren.
En zo werd een tekst die bedoeld was als promotietekst toch een persoonlijk verhaal die beter past op mijn blog pagina. Ik zal hier zeker vaker over gaan schrijven. Want dit is de korte samenvatting, waar mijn gevoel grotendeels en het hele traject nog buiten beschouwing is gebleven. Dat is voor later…
Voor nu, toch nog een klein beetje promotie dan. Op maandag 1 maart 2021 geef ik een gratis webinar over dit onderwerp. Je kan geheel anoniem deelnemen aan dit webinar. Dus heb je hier interesse in of ken je iemand voor wie dit zou kunnen helpen, via deze link kan je je inschrijven:
https://mailchi.mp/d1c678b7b68f/endo-sisters