Iets waar veel mensen waarschijnlijk al lang naar uit hebben gekeken. Want wat een jaar was 2020.
Voor mij persoonlijk was het een jaar van afsluiten en loslaten. In deze blog wil ik je graag meenemen in mijn weg naar FiaFia. Het ontstaan van FiaFiaFactory en mijn 2020.
Ik had het helemaal bedacht, 2020 zou mijn jaar worden. Ik was erg actief al verkoper van Zumba kleding en was hier ook echt goed in al zeg ik het zelf. Ik had mooie plannen gemaakt voor 2020 en mijn focus zou liggen bij de verkoop van Zumba kleding, al het ander is bijzaak…. Tot 5 januari. Mijn vriend was druk aan het werk om de webshop voor de Zumba kleding af te ronden toen ik op een zondag avond een mail kreeg die mijn hele planning voor 2020 zou gaan veranderen.
Het Ztailer programma zoals dat werd genoemd ging veranderen. Kort samengevat, nog meer werk voor hetzelfde of zelfs minder inkomen en meer risico.
Gelijk wist ik dat dit niet haalbaar zou zijn en dus besloot ik om afscheid te nemen van Zumbawear Nederland. Per 1 maart zou ik niet meer kunnen bestellen en 14 maart kon ik dan nog mijn laatste voorraad verkopen op een evenement dat al gepland stond.
En wat dan? Gelukkig ben ik niet voor 1 gat te vangen en heb ik de focus gelegd op Dance4Fun. Mijn andere bedrijf, mijn passie, die eigenlijk door de verkoop van de Zumba kleding wat naar de achtergrond was geraakt.
Gelijk nadat ik had besloten dat ik me meer zou gaan richten op Dance4Fun kwamen de nieuwe aanmeldingen binnen stromen, iets met de wet van aantrekking….
langzaam ging het ledenaantal weer omhoog en ik kreeg weer steeds meer plezier in het lesgeven. Nog even en ik zou me volledig kunnen gaan focussen op de dansschool, maar nog eerst de laatste Zumba kleding verkopen en een buffer opbouwen.
En toen was het maart….. Maart 2020, een periode die weinig mensen zullen vergeten.
Het oh zo bekende virus deed zijn intrede in Nederland en alles stond op zijn kop. Langzaam maar zeker werd bekend dat de kans dat het evenement waarbij ik officieel afscheid zou gaan nemen als verkoper van Zumba kleding misschien niet door kon gaan. Wat nu?!? Ik heb nog veel voorraad en had zelfs nog een beetje extra ingekocht voor mijn trouwe klanten.
Dan maar online via social media verkopen en dankzij een grote groep trouwe klanten liep dat behoorlijk goed.
Wel voelde ik al aankomen dat het wel eens heftiger kon gaan worden dan wat veel mensen verwachtte. En dus zette ik alles op alles om uiterlijk 14 maart mijn volledige voorraad Zumba kleding verkocht te hebben. En dat is gelukt. Met het hele gezin zijn we een week druk geweest met kleding inpakken en versturen, met als klap op de vuurpijl op zaterdag 14 maart 75 pakketten afgeleverd bij de readshop.
Dat was dat, de laatste voorraad hebben we naar de laatste verkoper en inmiddels ook lieve vriendin gebracht en dat was het einde van 5 jaar Zumba kleding verkoop. Geen leuk feestje met veel bekenden, maar samen met mijn gezin tussen de dozen. En toch was het goed. Alles was weg en ik kon me nu echt gaan richten op de dansschool….
Of toch niet… want op 15 maart, de desbetreffende persconferentie… Alles gaat dicht per direct. Horeca, scholen en dus ook sportscholen en dansscholen … En daar sta je dan, tijd om je echt te gaan richten op je dansschool en dan moet je dicht. Voor 2 weken zeiden ze, maar we wisten al dat het geen 2 weken zou zijn.
En dan moet je schakelen. Tijd om bij de pakkeneer te gaan zitten heb je niet als ondernemer, dus weer door.
Hoe kunnen we door? Online leek de enige oplossing en dus zijn we gelijk vanaf 16 maart online les gaan geven. Uiteraard met de nodige opstart problemen, maar we deden wat we konden en werden al snel “zoom expert” genoemd door menig collega. Ook onze leden waren blij met deze mogelijkheid en bleven ons grotendeels steunen…. in het begin.
Want ook voor niet alle leden was het nog haalbaar om de volledige contributie te betalen en dus liep het ledenaantal terug, in een periode dat je normaal groeit.
En toch zagen we ook andere dingen. Alleenstaande moeders die normaal niet konden sporten deden met onze lessen mee, mensen die zich zo onzeker voelen in een groep maar wel alleen thuis met de camera uit mee durfde te doen. En daar was een nieuw idee, een online dansschool… dit is momenteel in de maak, dus ik hou jullie op de hoogte….
En toen was het mei. We mogen weer dansen! Yes… Niet binnen, maar buiten… oke, niet ideaal, maar we mogen in ieder geval de mensen weer zien. Hoe fijn! Of toch niet?
Blessures lagen op de loer en ook de buurman die regelmatig over onze “dansvloer” moest met de auto werden steeds meer redenen voor mensen en kinderen om toch maar niet mee te doen met de lessen.
En dan toch eindelijk goed nieuws…. of zoiets. We mogen geheel tegen onze verwachting in weer binnen dansen. We zijn blij, maar zien ook de boel werk die we nog moeten verzetten, maar ach we hebben voor hetere vuren gestaan dus samen met een paar lieve vrienden in 1 weekeind de studio weer dansklaar gemaakt. Voor de laatste dag voor de zomervakantie…
Dit alles heeft mij aan het denken gezet. De streetdance groep die ik jaren met veel plezier les had gegeven was bijna niks meer van over. Ik had geen inspiratie om nieuwe dansen te maken en ik had niet eens zin om les te geven, dus dat moest anders. Ik ga er mee stoppen, of toch niet… Lastig, want streetdance is altijd een les geweest die goed liep.
Door alles wat er gaande was ging ik ook steeds meer naar mezelf kijken. Waar word ik nu echt gelukkig van? Wat wil ik nu echt?
De opleiding tot intuitief master was al een paar keer langs gekomen, maar ja… het geld… Ik vond het mezelf niet waard. En waarom zou ik dat kunnen? Allemaal redenen om het niet te doen. Maar de enige reden die telt is dat ik super gelukkig word van alleen al de gedachten dat ik mensen op deze manier kan helpen……
In de volgende blog vertel ik meer over het tweede deel van 2020….